oynamaq

oynamaq
f.
1. Oyuncaqla, yaxud əyləncə üçün olan oyunlardan biri ilə məşğul olmaq, onunla vaxtını keçirmək; əylənmək. Qaçdı-tutdu oynamaq. Gəlinciklə oynamaq. Uşaq bütün günü oynayır. – Uşaq vaxtı küçədə aşıq-aşıq oynayanda hərdənbir savaşardıq. C. M.. Rəhilə dərsdən çox yaşıdları ilə oynamağı xoşlayırdı. M. Hüs.. // İstirahət və ya əylənmək məqsədilə idman növlərindən biri ilə məşğul olmaq. Şahmat oynamaq. Bilyard oynamaq. Nərd oynamaq. // Oynamaq üçün bir şeydən istifadə etmək. Topla oynamaq. // məc. Bir şeylə qeyri-ciddi məşğul olmaq, özünü işləyən kimi göstərmək. O şiləmir, oynayır. // məc. Boş vaxt keçirmək, vaxtını öldürmək, boş şeylərlə məşğul olmaq, əylənmək. . . Mən həyata oynamağa gəlmirəm. M. C..
2. Bir şeylə oyuncaq kimi rəftar etmək, bir şeyi məqsədsiz olaraq əlində oynatmaq, fırlatmaq və s. Açarla oynamaq. Əlindəki qaşıqla oynamaq. – . . Sona . . başından siyrilib çiyninə düşən ağ torunun ipək saçaqları ilə oynayırdı. Ə. Ə.. // məc. Bir şəxsə və ya şeyə oyuncaq, əyləncə kimi baxmaq, birinin arzu və iradəsi ilə hesablaşmayaraq onunla istədiyi kimi rəftar etmək. Adamlarla oynamaq olmaz. Əsəbləri ilə oynamaq. // Əylənmək, özü üçün oyuncağa, əyləncəyə döndərmək. Şirzad anladı ki, Yarməmməd mənliyi ilə oynayır. M. İ..
3. Bax oynaşmaq. // məc. Sürətlə o tərəfbu tərəfə hərəkət etmək, hərəkət edərək tərpənmək. Dənizdə dalğalar oynayır.
4. məc. Şəfəqlənərək, bir şeyin üzərində, yaxud bir şeydən inikas etmək, parlamaq, bərq vurmaq. Kənd üzərində günün al şəfəqləri oynayırdı. M. Hüs.. // Sayrışmaq. Göydə ulduzlar oynayır.
5. Təzahür etmək, görünmək, görsənmək, görünüb yox olmaq. Böyük bir maraqla açılan gözlərdə indi hədd-hüdudu olmayan bir təşviş və həyəcan kölgələri oynayırdı. Ə. Ə..
6. Rəqs etmək. Yallı oynamaq. Vals oynamaq. – Başına döndüyüm, toy adamları; Siz də deyin: toya gələn oynasın. M. P. V.. Rəqqasə ərəb qızları oynar və ara-sıra oxuyarlar. H. C..
7. Teatr tamaşasında, kinoda, pyesdə və s. -də müəyyən rolu ifa etmək. Qəhrəman rolunda kim oynayır? // Tamaşaya qoymaq, göstərmək. Teatrda M. F. Axundzadənin «Hacı Qara» pyesini oynayırlar.
8. Bir sıra isimlərdən sonra gətirilərək, mürəkkəb feil və müxtəlif ifadələr düzəldilir; məs.: yerindən oynamaq, rol oynamaq, sözlə oynamaq, oyun oynamaq və s. oynaya-oynaya zərf
1. Oynayaraq, oynamaq vəziyyətində, rəqs edə-edə. Oynayaoynaya oxumaq. – Aşıq . . balabançı ilə çiyinçiyinə verib oynaya-oynaya ortada hərlənirdi. İ. Ə..
2. məc. Asanlıqla, heç bir çətinlik çəkmədən. Tapşırığı oynaya-oynaya yerinə yetirmək.
3. məc. Böyük həvəslə, məmnuniyyətlə, sevinə-sevinə. <Pəri:> <Ataş> hansına bircə dəfə göz eləsən, oynaya-oynaya gələr. Ə. Vəl..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • çalıb-oynamaq — f. Musiqinin müşayiətilə oynayıb şənlənmək. Cavanlar çalıboynayırdılar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oynama — «Oynamaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • oynanılmaq — «Oynamaq»dan məch. Bir otaqdan nərdin şaqqıltısı eşidilir, o biri otaqda gərgin sükut içində şahmat oynanılırdı. M. Rz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şingilim — I (Kəlbəcər) 1. uzunqıç 2. tez tez yeriyən. – Fərhad kimi şingilim adam olmaz ◊ Şingilim atmax (Ağdam, Şuşa, Ucar) – atılıb düşmək, oynamaq. – A bala, bu şingilim atmaxdan yorulmadıη? (Ağdam); – Uşaxlar qapıda şingilim atıllar (Ucar). Şingilim… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • sındırmaq — f. 1. Bərk bir şeyə vurmaqla, toxundurmaqla, yaxud yerə salmaqla parçalamaq, qırıb tökmək. Stəkanı yerə salıb sındırmaq. Su dolçasını sındırmaq. Güzgünü sındırmaq. – . . Birdən gülümü üzdüm, tacımı daşa vurdum, . . sındırdım. A. D.. Noldu,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kart — <alm. əsli ital.> 1. Hər birinin dörd növü olmaqla, üzərindəki şəkil və işarələrlə bir birindən fərqlənən qumar kağızlarının hər biri, qumar kağızı. Kart vermək. Kart almaq. Kart paylamaq. – Mehriban səfillər, kefləri çağdır; Kart masa… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • naz — is. <fars.> 1. Özünü bəyəndirmək, istətmək məqsədi ilə edilən saxta, süni hərə kət; şivə, işvə, qəmzə. Belə işvə, belə qəmzə, belə naz; Belə qamət, belə gərdən olurmu? Q. Z.. <Mirqasım:> Matanda naz və şivə əsla yox idi. Ç.. Naz… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • od — is. 1. Yanan bir şeydən çıxan qazlar; atəş. Odu söndürmək. Odda yanmaq. Odda qızdırmaq. Kömür odu. // məc. Obrazlı təşbehlərdə şiddətli hissiyyatın, ehtirasın, coşqunluğun, ruh yüksəkliyinin rəmzi kimi işlənir. Qəlbi od dənizi, gözüdür Bakı;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”